Ostatnio bardzo często robię pierogi. W mojej rodzinie wszyscy je uwielbiaja – ja też. Na szczęście duzo ich nie zjem co nie wzbudza we mnie jakichś wyrzutów sumienia, że zjadłam cos niedozwolonego i wysoko kalorycznego.
No własnie, czy pierogi są wysoko kaloryczne ???
W moim wydaniu nie- bo ja zjem max 2 czyli jaies 100-120 kcal, ale przeciętny i przysłowiowy Kowalski musi ich zjeść 8-10 żeby sie najeść…..czyli jakies 500-600 kcal. To bardzo dużo…..Czy warto więc sobie na nie często pozwalać ??? są pyszne , każdy je kocha. Oczywiście raz na jakis czas mozna. Ale ja unikam takiego jedzonka, bo wiem że wciaga to bardzo, i chce sie więcej i więcej.
1 pieróg z serem – 61 kcal
1 pieróg z jabłkami – 57 kcal
1 pieróg z truskawkami – 55 kcal
1 pieróg z mięsem – 67 kcal
1 pieróg z kapusta i grzybami – 52 kcal
1 pieróg ruski – 60 kcal
mój pieróg ze szpinakiem w takim razie ma około 50- 60 kcal, więc tyle jestem w stanie zjesc na obiad, bo zmieszczam tylko jednego max dwa ale jak sa małe.
Fajne to uczucie, kiedy tak szybko jestem najedzona. No i wtedy czuje jeszcze wiekszy sukces, nawet mnie nie ciągnie żeby zjeśc więcej.
A sam szpinak ???
Szpinak warzywny
Systematyka[1] | |
Domena | eukarionty |
Królestwo | rośliny |
Klad | rośliny naczyniowe |
Klad | rośliny nasienne |
Klasa | okrytonasienne |
Rząd | goździkowce |
Rodzina | szarłatowate |
Rodzaj | szpinak |
Gatunek | szpinak warzywny |
Nazwa systematyczna | |
Spinacia oleraceaL. Sp. Pl. 1027 1753 |
|
Synonimy | |
Chenopodium oleraceum (L.) E.H.L.Krause, Spinacia glabra Mill., Spinacia inermis Moench, Spinacia spinosa Moench[2] |
Szpinak warzywny (Spinacia oleracea L.) – gatunekrośliny jednorocznej z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceaes.l.), ew. z wyodrębnianych osobno komosowatych (Chenopodiaceae). Jest popularną rośliną warzywną, nieznaną współcześnie ze stanowisk naturalnych. Pochodzi najprawdopodobniej z południowo-zachodniej Azji.
Szpinak jest ceniony jako bogate źródło witamin, białka, błonnika, karotenoidów i soli mineralnych[3]. Istotnym walorem tego warzywa są niskie koszty uprawy i jego dostępność niemal przez cały rok, zwłaszcza w okresach niedoboru świeżych warzyw[4]. Ze względu na znaczną zawartość szczawianów przy spożywaniu dużych ilości może być toksyczny z powodu blokowania wchłaniania wapnia[5]. Podobnie związane chemicznie i w ograniczonym stopniu dostępne dla człowieka są zawarte w tej roślinie żelazo i fosfor
Rozmieszczenie geograficzne i pochodzenie
Szpinak warzywny jest nieznany ze stanowisk naturalnych. Najbliżej spokrewnionym gatunkiem spotykanym w naturze jest szpinak czteropręcikowy (Spinacia tetranda) rosnący dziko na obszarze od Południowego Kaukazu, poprzez Iran, do Afganistanu i Turkiestanu. Gatunek ten zresztą jest tam zbierany i spożywany jako warzywo[6][7]. Jako pierwotny obszar występowania przodka szpinaku warzywnego wskazuje się najczęściej rejon Persji[3][8]. Najstarsze informacje o uprawie tej rośliny pochodzą z tego właśnie kraju rządzonego przez Sasanidów[7]. Do Chin szpinak trafił poprzez Nepal w VII wieku[4] i do dziś nazywany jest tam „perskim warzywem”[7]. Z Chin szpinak trafił na Półwysep Koreański oraz do Japonii odpowiednio w XIV i XVIII wieku[3]. W kierunku zachodnim warzywo rozprzestrzenione zostało przez Arabów uprawiających je w północnej Afryce. Szpinak opisywał stamtąd w X wieku m.in. Muhammad ibn Zakariya al-Razi[7]. W Europie roślina pojawiła się wraz z Maurami na Półwyspie Iberyjskim w XI wieku, ale na większą skalę zaczęła być tu uprawiana od XVIII wieku[3]. Do Ameryki Północnej szpinak przywieźli z sobą koloniści. Uprawiany był tam na pewno w 1806 roku[4].
W Polsce szpinak uprawiany był co najmniej od końca XVII wieku, bowiem w 1786 roku pisze o nim w poradniku o „Porządkach robót miesięcznych ogrodnika na cały rok wpisany (…)” Anna Jabłonowska. Współcześnie warzywo to na ziemiach polskich znane jest tylko z uprawy (nie jest gatunkiem dziczejącym)[9]. Jako roślina sporadycznie rosnąca spontanicznie (zdziczała) podawana jest z siedlisk ruderalnych w niektórych krajach (np. z Wielkiej Brytanii)[10].
Składniki pokarmowe | Witaminy | Składniki mineralne | |||
---|---|---|---|---|---|
woda | 91 g | witamina A | 0,046 mg | magnez | 79 mg |
energia | 23 kcal | witamina B1 | 0,078 mg | fosfor | 49 mg |
węglowodany | 3,63 g | witamina B2 | 0,189 mg | żelazo | 2,71 mg |
w tym błonnik | 2,2 g | witamina B6 | 0,195 mg | sód | 79 mg |
tłuszcze | 0,39 g | witamina C | 28,1 mg | wapń | 99 mg |
białko | 2,86 g | witamina PP | 0,724 mg | potas | 558 mg |
Zastosowanie
Roślina jadalna
Szpinak jest wartościową rośliną warzywną, łatwą w uprawie i posiadającą krótki okres wegetacji. Częścią użytkową są liście spożywane najczęściej po ugotowaniu. W ofercie handlowej znajduje się szpinak świeży, konserwowy i mrożony. W postaci świeżej oferowane są liście pojedyncze lub w rozetkach, ale pozbawione pędu kwiatonośnego i korzeni. W przypadku młodych roślin dopuszcza się do obrotu całe rozetki z korzeniami. Szpinak konserwowy otrzymuje się ze świeżych, przetartych liści z dodatkiem soli kuchennej. Utrwalany jest termicznie w hermetycznych opakowaniach. W takiej postaci pozostaje gotowy do spożycia przez rok o ile jest przechowywany w temperaturze od 2 do 15 °C i bez dostępu bezpośrednich promieni słonecznych. Dla uzyskania mrożonek liście szpinaku mrozi się w całości, siekane lub przetarte[19].
- Walory kulinarne
- Szpinak jest warzywem stanowiącym cenne źródło soli mineralnych, zwłaszcza magnezu i fosforu, oraz witamin, zwłaszcza A, E i C, wyróżnia się także na tle innych warzyw dużą zawartością białek. Pozostałe składniki występują w przeciętnych lub niewielkich ilościach, ewentualnie, tak jak w przypadku żelaza i wapnia, są związane chemicznie i nie są wchłaniane w organizmie człowieka. Atutem szpinaku jest niski koszt produkcji i dostępność niemal przez cały rok. W postaci mrożonej nie traci właściwości odżywczych, które ulegają szybkiemu zmniejszaniu w miarę przedłużania się przechowywania szpinaku świeżego[4]. Warzywo ma smak opisywany jako przyjemny i kwaskowaty[3].
- Przeciwwskazania!!!!!!!!!!!!!!!!!
- Szpinak ze względu na znaczną zawartość kwasu szczawiowego powinien być spożywany w niewielkich ilościach[3]. Warzywo to nie jest zalecane w diecie, zwłaszcza osób ze skłonnością do reumatyzmu, zapalenia stawów, dny moczanowej, kamicy nerkowej lub nadkwaśności, ponieważ może pogorszyć ich stan zdrowia[8]. Szpinak nie powinien być spożywany także przez osoby mające problemy z tarczycą, ponieważ zawiera goitrogeny utrudniające przyswajanie jodu i przez to zaburzające funkcje tego gruczołu. Warzywo to jest też jednym z najczęstszych alergenów pokarmowych[20].
- Jak inne warzywa liściowe, szpinak (zwłaszcza z intensywnych upraw) zawiera dużo azotanów, które w dużych dawkach są szkodliwe dla układu krążenia. W hermetycznych opakowaniach zawierających zwłaszcza posiekane liście szpinaku azotany zmieniają się w azotyny, które upośledzając zdolność do przenoszenia tlenu przez hemoglobinę powodować mogą methemoglobinemię. By uniknąć takich skutków spożywania szpinaku nie należy powtórnie podgrzewać potraw ze szpinakiem[20].
- Badania prowadzone w USA wykazały także, że szpinak w obrębie produktów warzywno-owocowych należy do grupy najbardziej zanieczyszczonych pestycydami[21]. W kraju tym w porcjach surowych liści wykrywano także bakterie salmonelli (w 2007 wycofano ze sprzedaży 8 tys. kartonów ze skażonej partii warzyw)[22] i pałeczki okrężnicy (w 2006 skażonym szpinakiem zatruło się 199 osób w 26 stanach, 3 osoby zmarły
Roślina lecznicza
Zawarte w szpinaku liczne witaminy, mikroelementy i niektóre inne składniki oddziałują korzystnie na organizm człowieka. Jako warzywo bogate w luteinę ogranicza wpływ procesów starzenia wzroku. Zabezpieczając organizm przed działaniem rodników działa korzystnie w profilaktyce przeciwnowotworowej[20].
Inne zastosowania
Ponieważ wysuszony papier, wcześniej nasączony wodą po gotowaniu szpinaku dobrze się tli, wywar ze szpinaku używany był do wyrobu drasek, a w XVIII i XIX wieku także do wyrobu ogni sztucznych[12].
taki ogromny opis szpinaku znalazłam.
Czyli wnioski: szpinak mega zdrowy !!! ale jak widac nie każdy moze go jeść bezkarnie. Ja go uwielbiam i często robie potrawy ze szpinakiem np nakleśniki ze szpinakiem i zółtym serem…pyyyycha. Nie wiedziałam nawet , że osoby z takimi chorobami nie moge go jeść. Człowiek sie cały czas uczy 🙂