Dieta po resekcji żołądka to dieta lecznicza, która jest bardzo ważnym elementem rekonwalescencji. Właściwie skomponowana dieta po resekcji żołądka umożliwi szybkie zagojenie się pooperacyjnych ran, a co za tym idzie – szybki powrót do zdrowia. Jakie są zasady diety po resekcji żołądka? Co można jeść, a co należy wykreślić z jadłospisu?
Dieta po resekcji żołądka to dieta lecznicza, która ma na celu odciążyć żołądek, w związku z tym powinna być lekkostrawna i bogata w płyny. Właściwie skomponowana umożliwi szybkie zagojenie się pooperacyjnych ran, a co za tym idzie – szybki powrót do zdrowia.
Dieta po resekcji żołądka – zasady
Dieta po resekcji żołądka składa się z kilku etapów:
ETAP I – przez pierwsze 2-3 dni po zabiegu można przyjmować płyny. W drodze wyjątku można podać kleik, najlepiej przyrządzony na bazie ryżu lub kaszy manny – ja przez dwa ty ognie piłam tylko wodę !!!!!!!!!!!!!!!!
ETAP II – przez kolejne 11 dni należy podawać choremu tylko posiłki rozdrobnione, tj. zmiksowane, przetarte lub zmielone
ETAP III – w okresie od 2 do 4 tygodni po zabiegu obowiązuje dieta lekkostrawna
ETAP IV – po 4 tygodniach od operacji można przejść na dietę niskokaloryczną (z ograniczeniem tłuszczu i cukru w diecie)
Dopiero po 8 tygodniach mogłam zacząć wprowadzać posiłki z cząstkami. CO kraj to obyczaj. Z tego co czytałam na forach to nawet na drugi dzień niektórzy dostawali już jakąś płynną bardzo zupkę. Ja uważam, że mój doktor wie najlepiej 🙂
Dieta po resekcji żołądka – co można jeść?
Podstawą diety po resekcji żołądka jest pełnowartościowe, chude białko (ok. 1,5-2 g na kilogram masy ciała tj. ok. 100-120 g białka na dobę), najlepiej pod postacią chudego mięsa, ryb, jajek, odtłuszczonego mleka i jego przetworów. Nie może zabraknąć także węglowodanów (tylko w postaci pieczywa pszennego i drobnych kasz) i tłuszczów (tylko tych lekkostrawnych, np. oliwa z oliwek), jednak ich spożycie powinno zostać ograniczone.
Owoce i warzywa także znajdują się w jadłospisie, ale tylko te obierane ze skórki i gotowane. Najlepiej, aby podawać je choremu rozdrobnione i przetarte. Z kolei surowe soki owocowe i warzywne należy rozcieńczać wodą (z powodu zbyt dużej ilości zawartego w nich błonnika). Z płynów, poza wodą sokami i wodą mineralną, dozwolone są także herbata zielona i słabe herbaty owocowe.
Dieta po resekcji żołądka zakłada także wykluczenie słodyczy. Wyjątek stanowią biszkopty, które można spożywać w umiarkowanych ilościach. Z deserów dozwolone są także czerstwe ciasto drożdżowe oraz kisiele, musy i galaretki.
Smak potraw można poprawić delikatnymi przyprawami, takimi jak: wanilia, koper, cynamon, natka pietruszki, anyżek, sok z cytryny, kminek.
Ostatnio bardzo często robię pierogi. W mojej rodzinie wszyscy je uwielbiaja – ja też. Na szczęście duzo ich nie zjem co nie wzbudza we mnie jakichś wyrzutów sumienia, że zjadłam cos niedozwolonego i wysoko kalorycznego.
No własnie, czy pierogi są wysoko kaloryczne ???
W moim wydaniu nie- bo ja zjem max 2 czyli jaies 100-120 kcal, ale przeciętny i przysłowiowy Kowalski musi ich zjeść 8-10 żeby sie najeść…..czyli jakies 500-600 kcal. To bardzo dużo…..Czy warto więc sobie na nie często pozwalać ??? są pyszne , każdy je kocha. Oczywiście raz na jakis czas mozna. Ale ja unikam takiego jedzonka, bo wiem że wciaga to bardzo, i chce sie więcej i więcej.
1 pieróg z serem – 61 kcal
1 pieróg z jabłkami – 57 kcal
1 pieróg z truskawkami – 55 kcal
1 pieróg z mięsem – 67 kcal
1 pieróg z kapusta i grzybami – 52 kcal
1 pieróg ruski – 60 kcal
mój pieróg ze szpinakiem w takim razie ma około 50- 60 kcal, więc tyle jestem w stanie zjesc na obiad, bo zmieszczam tylko jednego max dwa ale jak sa małe.
Fajne to uczucie, kiedy tak szybko jestem najedzona. No i wtedy czuje jeszcze wiekszy sukces, nawet mnie nie ciągnie żeby zjeśc więcej.
Szpinak warzywny (Spinacia oleracea L.) – gatunekrośliny jednorocznej z rodziny szarłatowatych (Amaranthaceaes.l.), ew. z wyodrębnianych osobno komosowatych (Chenopodiaceae). Jest popularną rośliną warzywną, nieznaną współcześnie ze stanowisk naturalnych. Pochodzi najprawdopodobniej z południowo-zachodniej Azji.
Szpinak jest ceniony jako bogate źródło witamin, białka, błonnika, karotenoidów i soli mineralnych[3]. Istotnym walorem tego warzywa są niskie koszty uprawy i jego dostępność niemal przez cały rok, zwłaszcza w okresach niedoboru świeżych warzyw[4]. Ze względu na znaczną zawartość szczawianów przy spożywaniu dużych ilości może być toksyczny z powodu blokowania wchłaniania wapnia[5]. Podobnie związane chemicznie i w ograniczonym stopniu dostępne dla człowieka są zawarte w tej roślinie żelazo i fosfor
Rozmieszczenie geograficzne i pochodzenie
Szpinak warzywny jest nieznany ze stanowisk naturalnych. Najbliżej spokrewnionym gatunkiem spotykanym w naturze jest szpinak czteropręcikowy (Spinacia tetranda) rosnący dziko na obszarze od Południowego Kaukazu, poprzez Iran, do Afganistanu i Turkiestanu. Gatunek ten zresztą jest tam zbierany i spożywany jako warzywo[6][7]. Jako pierwotny obszar występowania przodka szpinaku warzywnego wskazuje się najczęściej rejon Persji[3][8]. Najstarsze informacje o uprawie tej rośliny pochodzą z tego właśnie kraju rządzonego przez Sasanidów[7]. Do Chin szpinak trafił poprzez Nepal w VII wieku[4] i do dziś nazywany jest tam „perskim warzywem”[7]. Z Chin szpinak trafił na Półwysep Koreański oraz do Japonii odpowiednio w XIV i XVIII wieku[3]. W kierunku zachodnim warzywo rozprzestrzenione zostało przez Arabów uprawiających je w północnej Afryce. Szpinak opisywał stamtąd w X wieku m.in. Muhammad ibn Zakariya al-Razi[7]. W Europie roślina pojawiła się wraz z Maurami na Półwyspie Iberyjskim w XI wieku, ale na większą skalę zaczęła być tu uprawiana od XVIII wieku[3]. Do Ameryki Północnej szpinak przywieźli z sobą koloniści. Uprawiany był tam na pewno w 1806 roku[4].
W Polsce szpinak uprawiany był co najmniej od końca XVII wieku, bowiem w 1786 roku pisze o nim w poradniku o „Porządkach robót miesięcznych ogrodnika na cały rok wpisany (…)” Anna Jabłonowska. Współcześnie warzywo to na ziemiach polskich znane jest tylko z uprawy (nie jest gatunkiem dziczejącym)[9]. Jako roślina sporadycznie rosnąca spontanicznie (zdziczała) podawana jest z siedlisk ruderalnych w niektórych krajach (np. z Wielkiej Brytanii)[10].
Szpinak warzywny, surowy[18]
Wartości odżywcze na 100 g produktu
Szpinak jest wartościową rośliną warzywną, łatwą w uprawie i posiadającą krótki okres wegetacji. Częścią użytkową są liście spożywane najczęściej po ugotowaniu. W ofercie handlowej znajduje się szpinak świeży, konserwowy i mrożony. W postaci świeżej oferowane są liście pojedyncze lub w rozetkach, ale pozbawione pędu kwiatonośnego i korzeni. W przypadku młodych roślin dopuszcza się do obrotu całe rozetki z korzeniami. Szpinak konserwowy otrzymuje się ze świeżych, przetartych liści z dodatkiem soli kuchennej. Utrwalany jest termicznie w hermetycznych opakowaniach. W takiej postaci pozostaje gotowy do spożycia przez rok o ile jest przechowywany w temperaturze od 2 do 15 °C i bez dostępu bezpośrednich promieni słonecznych. Dla uzyskania mrożonek liście szpinaku mrozi się w całości, siekane lub przetarte[19].
Walory kulinarne
Szpinak jest warzywem stanowiącym cenne źródło soli mineralnych, zwłaszcza magnezu i fosforu, oraz witamin, zwłaszcza A, E i C, wyróżnia się także na tle innych warzyw dużą zawartością białek. Pozostałe składniki występują w przeciętnych lub niewielkich ilościach, ewentualnie, tak jak w przypadku żelaza i wapnia, są związane chemicznie i nie są wchłaniane w organizmie człowieka. Atutem szpinaku jest niski koszt produkcji i dostępność niemal przez cały rok. W postaci mrożonej nie traci właściwości odżywczych, które ulegają szybkiemu zmniejszaniu w miarę przedłużania się przechowywania szpinaku świeżego[4]. Warzywo ma smak opisywany jako przyjemny i kwaskowaty[3].
Przeciwwskazania!!!!!!!!!!!!!!!!!
Szpinak ze względu na znaczną zawartość kwasu szczawiowego powinien być spożywany w niewielkich ilościach[3]. Warzywo to nie jest zalecane w diecie, zwłaszcza osób ze skłonnością do reumatyzmu, zapalenia stawów, dny moczanowej, kamicy nerkowej lub nadkwaśności, ponieważ może pogorszyć ich stan zdrowia[8]. Szpinak nie powinien być spożywany także przez osoby mające problemy z tarczycą, ponieważ zawiera goitrogeny utrudniające przyswajanie jodu i przez to zaburzające funkcje tego gruczołu. Warzywo to jest też jednym z najczęstszych alergenów pokarmowych[20].
Jak inne warzywa liściowe, szpinak (zwłaszcza z intensywnych upraw) zawiera dużo azotanów, które w dużych dawkach są szkodliwe dla układu krążenia. W hermetycznych opakowaniach zawierających zwłaszcza posiekane liście szpinaku azotany zmieniają się w azotyny, które upośledzając zdolność do przenoszenia tlenu przez hemoglobinę powodować mogą methemoglobinemię. By uniknąć takich skutków spożywania szpinaku nie należy powtórnie podgrzewać potraw ze szpinakiem[20].
Badania prowadzone w USA wykazały także, że szpinak w obrębie produktów warzywno-owocowych należy do grupy najbardziej zanieczyszczonych pestycydami[21]. W kraju tym w porcjach surowych liści wykrywano także bakterie salmonelli (w 2007 wycofano ze sprzedaży 8 tys. kartonów ze skażonej partii warzyw)[22] i pałeczki okrężnicy (w 2006 skażonym szpinakiem zatruło się 199 osób w 26 stanach, 3 osoby zmarły
Roślina lecznicza
Zawarte w szpinaku liczne witaminy, mikroelementy i niektóre inne składniki oddziałują korzystnie na organizm człowieka. Jako warzywo bogate w luteinę ogranicza wpływ procesów starzenia wzroku. Zabezpieczając organizm przed działaniem rodników działa korzystnie w profilaktyce przeciwnowotworowej[20].
Inne zastosowania
Ponieważ wysuszony papier, wcześniej nasączony wodą po gotowaniu szpinaku dobrze się tli, wywar ze szpinaku używany był do wyrobu drasek, a w XVIII i XIX wieku także do wyrobu ogni sztucznych[12].
taki ogromny opis szpinaku znalazłam.
Czyli wnioski: szpinak mega zdrowy !!! ale jak widac nie każdy moze go jeść bezkarnie. Ja go uwielbiam i często robie potrawy ze szpinakiem np nakleśniki ze szpinakiem i zółtym serem…pyyyycha. Nie wiedziałam nawet , że osoby z takimi chorobami nie moge go jeść. Człowiek sie cały czas uczy 🙂
Dzisiaj pracowałam z Doktorem Grzesiem K., który mnie operował. Nie widzieliśmy sie jakis czas (chyba ze 2-3 miechy) było miło zobaczyć Jego minę, kiedy mnie ujrzał. Jestem dumna z tego , że go nie zawiodłam. Że pilnuje Jego „Świętych przykazań” grubasa po operacji. Nie chciałabym juz nigdy w zyciu zawieźć nikogo z moich bliskich, w tym tez Doktora , nie wybaczyłabym sobie gdybym zaprzepaściła to wszystko na co pracował razem z Doktor Dominiką Żądło , oraz cały zespół ludzi, pomagającyh przy operacji. Chyba bym sie zapadła opd ziemie.
A czy istnieje duże ryzyko rozciągnięcia zołądka ??
Rozmawiałam o tym z doktorem….niby tak….ale gdy tak boli jak sie zje za duzo , to co wtedy ??? przeciez nikt z nas by nie jadł jak boli juz bardzo żołądek. Mnie zaczyna boleć troszke i juz przestaje jesć, gdy czuje że pełny zołądek.
Spotkałam sie z jedna taka osoba, która naciągneła żołądek i juz było po „jabłkach” , trzeba było robic drugi zabieg czyli ominięcie zołądkowo-jelitowe…… chyba bym umarła ze strachu
NIGDY W ZYCIU NIE CHCĘ PRZYTYĆ……….!!!!!!!!!!!!!!
Resekcja Rękawowa Żołądka
Resekcja Rękawowa Żołądka to stosunkowo nowa procedura. Zabieg ten jest często stosowany jako pierwsza cześć dwuetapowej procedury chirurgicznego leczenia otyłości w szczególności u pacjentów dotkniętych otyłością monstrualną (tzw. super otyłość) (BMI > 50). W przypadku tej restrykcyjnej procedury usuwa się lewą stronę żołądka za pomocą staplerów. W rezultacie tego zabiegu zostaje utworzony nowy żołądek w kształcie rękawu o wielkości około Ľ swojego pierwotnego rozmiaru. Ujście u podstawy żołądka, które reguluje opróżnianie treści żołądkowej do jelita cienkiego pozostaje nienaruszone, dzięki czemu zostaje zachowana normalna funkcja żołądka. Mniejszy żołądek oznacza, iż pacjent spożywając mniej, osiąga szybciej sytość, czego efektem jest redukcja masy ciała. Pacjenci poddający się dwuetapowej procedurze chirurgicznego leczenia otyłości zazwyczaj zostają poddani drugiemu zabiegowi operacyjnemu, w trakcie którego stosowana jest procedura Wyłączenia Żółciowo Trzustkowego (BPD). Zazwyczaj drugi etap leczenia następuje około 12-18 miesięcy po pierwszej operacji w zależności od utraty wagi.
Zalety
małe ryzyko niedożywienia,
składniki odżywcze oraz witaminy są w pełni absorbowane przez organizm,
w przypadku dwuetapowej procedury leczenia, występuje niższe ryzyko powikłań chirurgicznych u pacjentów z otyłością monstrualną.
Wady
zabieg wymaga nacinania i zszywania żołądka, w związku z czym mogą wystąpić przecieki na linii szycia,
przeważnie zabieg stosowany jako tymczasowa procedura – dla najbardziej satysfakcjonujących rezultatów może być konieczna druga operacja, która niesie ze sobą dodatkowe ryzyko i komplikacje,
nieodwracalna,
uważana przez wielu chirurgów za metodę wymagającą dalszych badań.
W przypadku konwersji do BPD absorpcja niezbędnych składników odżywczych będzie znacząco obniżona.
Skóra, luźna- trochę jej mam , nie dużo. Najwięcej na brzuszku- ale to po ciążach. Wole mieć „miękkie” ciało , miękka skórę , niż otyłość……
Czy można cos z tym zrobić. Pewnie tak, gdybym ćwiczyła, gdybym miała na to czas to pewnie by było lepiej. Ale i tak zaczynam mieć widoczne mięsnie, najbardziej widać na udach i ramionach. Śmiechowe to uczucie, kiedy odkrywam HUUURAAA MAM MIĘŚNIE I KOŚCI . Masaż to może być dobry sposób na uelastycznienie skóry , ale co gdy są rozstępy ??? tego już się usunąć nie da.
Odchudzanie to bardzo trudna próba dla ciała. Rozstępy, brak jędrności i nadmiar skóry – to najczęstsze efekty uboczne nieprawidłowo przeprowadzonej diety. Przy zbyt szybkiej utracie wagi skóra nie ma bowiem czasu, by dostosować się do nowego kształtu ciała. Zniszczonej zbyt rygorystyczną dietą skórze pomogą zabiegi mezoterapii i endermologii. Dobre efekty przyniosą też automasaże wykonywane podczas kąpieli, naprzemienne ciepłe i zimne natryski oraz regularne stosowanie kremów i balsamów ujędrniających.
Na złą kondycję skóry po odchudzaniu mają wpływ podstawowe czynniki. Jednym z nich jest zbyt rygorystyczna dieta, powodująca bardzo szybką utratę wagi. Skóra nie otrzymuje substancji odżywczych, a tym samym jej wygląd się pogarsza. Problemem jest także brak odpowiedniej pielęgnacji podczas diety. Skóra w trakcie odchudzania potrzebuje szczególnej troski, między innymi zabiegów, które zwiększą jej elastyczność i jędrność.
– Skóra w trakcie odchudzania traci swoją jędrność i elastyczność. Często u kobiet widoczne są na biodrach, pośladkach, udach, a nawet łydkach rozstępy, Można je jednak zniwelować we wczesnym stadium, kiedy nie są jeszcze bardzo widoczne. Rozstępy to po prostu miejsca, w których została przerwana ciągłość skóry i zanikł kolagen – wyjaśnia kosmetolog Monika Strupiechowska w rozmowie z agencją informacyjną Newseria Lifestyle.
W przypadku kobiet, które walczyły z bardzo dużą otyłością, niezbędna może być interwencja chirurga plastycznego. Podczas operacji lekarz usunie nadmiar skóry. Kobiety, które straciły znacznie mniej kilogramów, powinny skupić się na uelastycznieniu skóry. Warto poddać się serii masaży, np. bańką chińską lub biczami wodnymi, które pobudzą naskórek do regeneracji. Dobre efekty przyniesie też regularny automasaż szorstką rękawicą wykonywany podczas kąpieli, zwieńczony naprzemiennymi chłodnymi i ciepłymi natryskami. Salony kosmetyczne oferują natomiast szereg zabiegów, których celem jest ujędrnienie skóry.
– W ich ofercie znajdziemy mezoterapię igłową i bezigłową oraz inne zabiegi ujędrniające, jak choćby endermologię czy exilis. Dwa ostatnie zabiegi działają na zasadzie masażu podciśnieniowego i fali radiowej, która świetnie zwiększa gęstość i elastyczność skóry oraz stymuluje proces lipolizy – mówi Monika Strupiechowska.
Endermologia to zabieg polegający na masażu ciała specjalnym urządzeniem wytwarzającym podciśnienie. Pomaga pozbyć się nadmiaru wody oraz toksyn, poprawia też sprężystość skóry. Eksperci polecają także mezoterapię bezigłową, czyli zabieg podczas którego za pomocą głowicy z prądem wprowadzane są w głąb skóry substancje ujędrniające. Exilis natomiast to połączenie ultradźwięków i energii o bardzo wysokiej częstotliwości. Podczas zabiegu rozbijane są komórki tłuszczowe, a skóra pobudzana jest do produkcji naturalnego kolagenu, dzięki czemu staje się bardziej jędrna. Odchudzanie wpływa nie tylko na skórę ciała, lecz także na skórę twarzy. Ona również traci jędrności i elastyczność, którą przywrócić mogą specjalistyczne zabiegi.
– Skórę twarzy także możemy poddać zabiegom mezoterapii mikroigłowej i igłowej. Wykonuje się je w odstępach dwutygodniowych w serii pięciu zabiegów. Dodatkowo możemy takie zabiegi połączyć z podawaniem kwasu glikolowego, który stymuluje skórę, pobudza naczynia krwionośne, dzięki czemu skóra lepiej wchłaniana substancje aktywne w trakcie zabiegu – wyjaśnia Monika Strupiechowska.
Warto również pamiętać o tym, że na stan skóry bardzo korzystny wpływ ma także wysiłek fizyczny. Pobudza on krążenie krwi, dzięki czemu skóra szybciej otrzymuje niezbędne składniki odżywcze.
Jest niezbędnym elementem walki z cellulitem. Masz do wyboru kilka sprawdzonych metod oraz różne rodzaje przyrządów masujących
Zacznij koniecznie od dołu
Każdy masaż zaczynaj od nóg, kierując się stopniowo ku górze, w kierunku serca. W przypadku masażu antycellulitowego najpierw wymasuj uda, potem pośladki, a na końcu brzuch. Ręce i ramiona mają pierwszeństwo przed dekoltem. Pamiętaj, że peeling (nawet ten robiony żelem) to również rodzaj masażu.
Potem przechodź coraz wyżej
Możesz masować ciało na sucho lub podczas kąpieli. Gdy rękawica, szorstka myjka lub szczotka zwilżona jest wodą i płynem myjącym, masaż jest przyjemniejszy, bardziej delikatny. Przyrząd do masażu przesuwaj po ciele kolistymi ruchami. Brzuch wymasuj, zataczając coraz szersze kręgi wokół pępka.
Masaż żelem
Aparat z wypustkami – masaż przyrządem z wypustkami, tzw. szczotką, wmasowuje się w skórę ujędrniający kosmetyk o konsystencji żelu. Wykonuje się nim koliste ruchy na partiach ciała dotkniętych cellulitem. Masuj, lekko dociskając aparat do skóry, aż do momentu, gdy żel całkowicie się wchłonie (przeciętnie 3-5 minut).
Masaż kremem
Aparat z kulkami – kulkowy aparat służy do wcierania w ciało preparatów antycellulitowych w kremie. Obracające się kulki z łatwością ślizgają się na kremowej bazie, jednocześnie lekko uciskając skórę i rozbijając grudki tłuszczu. Żeby masaż był efektywny, powinien trwać co najmniej trzy minuty.
Masaż szczypankowy
Dwoma palcami – skuteczną metodą walki ze skórką pomarańczową jest masaż szczypankowy. Chwyć palcem wskazującym i kciukiem cienki fałd skóry i energicznie odciągnij go ku górze. Szczyp w ten sposób, miejsce przy miejscu, uda, pośladki oraz brzuch (znacznie delikatniej). Po blisko trzech tygodniach codziennego masażu powinnaś zauważyć zdecydowaną poprawę.
Masaż bańką chińską w domu to skuteczny sposób na pozbycie się np. cellulitu. Masaż bańką chińską, wykorzystujący metodę próżniowego zasysania skóry i znajdujących się pod nią tkanek, doskonale poprawia ich ukrwienie, wyraźnie zmniejszając nie tylko skórkę pomarańczową, lecz także rozstępy. Przedstawiamy, jak wykonaćantycellulitowy masaż bańką chińską krok po kroku
Masaż bańką chińską krok po kroku. Jak samemu zrobić antycellulitowy masaż bańką chińską?
Masaż bańką chińską w domu pomoże pozbyć się cellulitu, wymodelować sylwetkę i ujędrnić skórę. Domowy masaż działa szybko i skutecznie, a efekty są widoczne po kilku zabiegach. Aby wykonać masaż antycellulitowy, niezbędny jest komplet gumowych baniek chińskich, który można kupić w aptece za ok. 20-30 zł. Większość dostępnych zestawów składa się z 4 baniek różnej wielkości.
Masaż bańką chińską w domu można wykonać nie tylko w celu redukcji cellulitu. Terapia podciśnieniowa znajduje zastosowanie w leczeniu różnego rodzaju schorzeń, np. bólów kręgosłupa, i przynosi ulgę spiętym mięśniom. W tych przypadkach technika masażu jest taka sama, jak w przypadku masażu antycellulitowego. Jednak do jego wykonania należy poprosić kogoś bliskiego.
Domowej roboty peeling z kawy – cudo, na które każdy może sobie pozwolić.
Przepis:
– kawa mielona (2 łyżki)
– cukier biały (1 łyżka)
– cynamon \ imbir (2 łyżeczki)
– ulubiony żel do mycia ciała
-wrzątek ( 1 łyżka)
– pojemniczek
Wykonanie:
Kawę zalewamy wrzątkiem, dodajemy cukier i cynamon (wymiennie imbir, w zależności jaki wolimy zapach).
Po przestudzeniu dolewamy odrobinę ulubionego żelu. Zastosowałam poniższy kosmetyk Isana Ol Dusche (o cudnym zapachu melona i gruszki). Uwielbiam jego konsystencję i działanie – zawiera w sobie oliwkę, skóra po kąpieli jest nawilżona, więc nie trzeba stosować dodatkowych balsamów.
Konsystencja peelingu musi być zbita, gęsta, wręcz żelowata, aby łatwo nabierało się go ręką i rozprowadzało po ciele.
Co taki peeling kawowy daje?
Na pewno ujędrnia i wygładza skórę – jak niczym kosmetyki, które znajdziemy na półkach w sklepie. Efekt niesamowity, mamy wrażenie aksamitu na ciele, poza tym po dłuższym zastosowaniu działa jak bronzer. Zapobiega także wrastaniu włoskom po depilacji.
Jak stosować?
Co drugi dzień podczas kąpieli. Położyć na ciało i lekko masować, po czym spłukać. Najlepiej pod prysznicem, wanna byłaby nieodpowiednim miejscem. Trzeba uważać, bo niestety brudzi wszystko dookoła… Można również wykorzystywać fusy z wcześniej wypitej kawy – wystarczy postępować zgodnie z instrukcją po zalaniu wrzątkiem – ale wówczas peeling jest mniej gęsty.
Następnym razem opiszę BAŃKI CHIŃSKIE – drugą metodę walki z cellulitem.
Napiszcie proszę, jakie są Wasz sposoby na niewdzięczną pomarańczową skórkę.
Ja kiedyś robiłam taki peeeling kawowy- skóra jest super po tym. Miodzio mieciutka i gładka. Przy okazji dłoń mi się tez wygładziła 🙂
Można oczywiście zrobić sobie plastykę brzucha. Abdominoplastykę. Kosztuje to sporo bo chyba około 20 tysięcy, ale efekty cudowne. Można też taka operacje zrobić w klinice, w której pracuje. Piersi też można zrobić. Fajnie 🙂 skąd brać na to kasę hehehe.
Wrzucam artykuł na czym polega operacja plastyczna brzucha.
Swojego nie będę tutaj wrzucać, chyba że zaczne ćwiczyć i wrzucę dla porównania.
Abdominoplastyka – Plastyka Brzucha – to zabieg operacyjny polegający na usunięciu nadmiernej ilości skóry oraz tłuszczu z podbrzusza lub śródbrzusza a także na plastyce mięśni brzucha. Efektem dobrze przeprowadzonego zabiegu abdominoplastyki jest często znaczna poprawa wyglądu brzucha pacjenta . Abdominoplastyka niestety pozostawia ślad w postaci blizny.
Kiedy warto zdecydować się na zabieg abdominoplastyki?
Abdominoplastyka – plastyka brzucha– jest dosyć inwazyjnym zabiegiem chirurgicznym i powinna być stosowana dopiero gdy nie przyniosą spodziewanego rezultatu inne, mniej inwazyjne metody takie jak na przykład liposukcja czyli odsysanie tłuszczu. Tego typu zabieg stosowany jest przede wszystkim kiedy na przykład po znacznym spadku wagi pacjenta jego brzuch pacjenta staje się obwisły.
Kto jest najlepszym kandydatem do zabiegu abdominoplastyki?
Plastyka brzucha – abdominoplastyka – nie jest alternatywą dla odchudzania, lecz jedynie zabiegiem poprawiającym jego efekty ( poprzez usunięcie obwisłych płatów tłuszczowo – skórnych). Dlatego nie powinny poddawać się temu zabiegowi kobiety i mężczyźni cierpiący na znaczną nadwagę lub otyłość . Abdominoplastyka nie powinna być stosowana u kobiet planujących w przyszłości zajść ciążę.
Najlepszymi kandydatami są osoby posiadające nadmiar tkanki tłuszczowej zgromadzonej w obrębie obwisłej skóry brzucha, która nie daje się zredukować mimo stosowanych ćwiczeń i diet. Abdominoplastyka jest także często stosowana u kobiet po przebytych ciążach, których u których nastąpiło rozejście się mięśni brzucha, a także osoby starsze u których występują znaczne zwisy skóry w dolnej części brzucha spowodowane zmniejszeniem jędrności i elastyczności skóry.
Poniżej zamieszczony film prezentuje procedurę przygotowań do operacji i sam zabieg chirurgiczny usunięcia obwisłych płatów tłuszczowo – skórnych z dolnych partii brzucha pacjentki
Plastyka brzucha – abdominoplastyka
Abdominoplastyka nie zawsze jest konieczna. Istnieją obecnie alternatywne sposoby bezinwazyjnego zmniejszania obwisłych fałdów brzusznych. Są one jednak skuteczne w przypadku, kiedy nadmiar tkanki tłuszczowej nie jest zbyt duży. Zazwyczaj są one pewna kombinacją rozbijania tłuszczu za pomocą ultradźwięków, impulsów elektrycznych powodujących skurcz mięśni, podczerwieni, podgrzewania tkanki skórnej i masażu ręcznego lub mechanicznego.
Usługi te oferowane są w wielu zakładach kosmetycznych. Ich podstawową zaletą jest bezinwazyjność. Jednak ich skuteczność nie jest zbyt duża w zaawansowanych przypadkach. Wtedy warto skonsultować się z dobrą kliniką chirurgii plastycznej. ( zapraszam do siebie 🙂 do KCM Clinic) Szczególnie z taką, która ma swojej ofercie obie grupy zabiegów. Mamy wtedy pewność że mając obie oferty zaproponowana nam zostanie najbardziej odpowiednia w danym przypadku. Pamiętajmy że tzw. całkowita abdominoplastyka wykonywana jest w pełnym znieczuleniu ( ogólnym) i z udziałem anestezjologa. Decydując się na taki rodzaj zabiegu warto się upewnić, że na pewno będzie on w nim uczestniczył.
W przypadku mniej inwazyjnej metody – tzw. mini abdominoplastyki stosowane jest znieczulenie miejscowe.
Pacjent po zabiegu pełnej abdominoplastyki pozostaje w klinice zazwyczaj trzy do czterech dni. Natomiast powrót do do normalnej sprawności następuje w okresie ok 2 tygodni. Okresie kilku miesięcy nie należy jednak zbytnio forsować brzucha. Po zabiegu pozostają rany, które powinny stopniowo blednąć i zanikać. Przypominają one nieco ślady po cięciu cesarskim, jednak są dłuższe.
Temat rzeka. Naprawdę. Bardzo bym chciała , ale tak na poważnie zacznę o tym myśleć za kilka lat, może dwa, kiedy moja waga się unormuje już na stałe. Marzy mi się 60 kg. Wtedy schudłabym równe 50 !!!!!! nie wiedziałam, że kiedyś mnie to spotka. Taka oto niespodzianka od życia. Niespodzianka jest w ogóle moje obecne- idealne życie, dla mnie idealne. Wiadomo, raz są wzloty raz upadki, a ja teraz mam same wzloty. Po tym jak upadałam wiele razy , w końcu się podniosłam. Mam idealnego Anioła Stróża….mojego partnera , cudownego, idealnego, kochanego.
Wrzucę w następnym wpisie zdjęcia z moich urodzinek. Miałam w sobote 🙂
Od czasu operacji przez pierwsze dwa miesiace bylo ok, wlosy na swoim miejscu. Dwa miesiace temu zauwazylam ze bardzo wypadaja mi wlosy. Dlaczego????no bo bardzo malo jem I bardzo duzo schudlam….to nic dziwnego ze organizm nie wie o co chodzi. Wypadlo mi bardzo duzo wlosow. Juz sie balam ze nie przestana I ze bede lysa I ze mi nie odrosna wlosy. Jejciu! Az przyjaciolka sie ze mnie śmiała że będę szczupła i łysa. Ale nic prostszego , poszłam do apteki i Pani mi polecila skrzypowita40+ 😃, starcza prawie na 2 miesiące. Działa cudownie, włosy dorastają jak lew mam pełno małych włosków. Uffffff nie będę łysa. 😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😊😁 także to TYLKO chwilowy efekt, na szczęście hihi.
Niedługo (w sobotę) kończę 27 lat……wiem wiem, czytając moje przezycia można by pomyśleć ze mam dużo wiecej wiosen.
Jakoś ostatnio źle się czuję…..słabo mi, jeść mi sie nie chce, spalabym i nic więcej. Myślę że to jakaś jesienna handra. Spadki nastroju i te sprawy to nic innego jak jesień. Nie lubie kiedy zbliża się jesień i zima, jakos tak z automatu ludzie sa jacys przybici I smutni, nawet bez powodu. Sama nawet cos ostatnio sobie nawkrecalam i tylko wprowadzilam w swoje zycie jakas nerwowa atmosfere. Ale tak kobiety maja 😊Jedyne co lubie to zblizajace sie święta, ktore w końcu spędze jak ja chcę, kochającą rodziną i cudownym mężczyzną u boku.
Chcesz szybko zrzucić kilka kilogramów? Do wyboru masz wiele ekstremalnych diet, które obiecują spektakularne efekty w krótkim czasie. Większość z nich kończy się efektem jo-jo, ale nie tylko. Sprawdź, jak niszczysz swój organizm, stosując diety cud. Oto osiem najgorszych skutków ubocznych.
1. Spowolniony metabolizm
Twoje ciało jest przyzwyczajone do regularnych posiłków, które dostarczają mu ważnych składników. Kiedy zaczynasz stosować modną dietę (zwykle opartą na eliminacji wielu grup produktów), zmniejszasz liczbę kalorii, a tym samym ilość energii. Kiedy organizm zauważa, że brakuje mu paliwa, zaczyna magazynować kalorie i zwalnia metabolizm.
Negatywne skutki odchudzania odczujesz bardzo szybko – twoje ciało zacznie magazynować tłuszcz i dodatkowo spalać mięśnie, by zapewnić sobie odpowiednią ilość energii. Spowolniony metabolizm to wolniejsze chudnięcie, dlatego lepiej nie ryzykować i nie zaczynać żadnych diet cud.
2. Huśtawki nastrojów
Restrykcyjne diety, które wykluczają wiele produktów z jadłospisu, sprawiają, że tracisz pozytywne nastawienie i stajesz się przygnębiony. Wciąż martwisz się tym, co możesz, a czego nie powinieneś jeść, chodzisz głodny i czujesz się winny, kiedy ulegniesz pokusie. Takie podejście do odchudzania kończy się zmianami nastrojów, złym samopoczuciem, gniewem i zniechęceniem. Zamiast tego wybierz zdrowe odchudzanie, w trakcie którego nie musisz z niczego rezygnować, a jedynie jeść rozsądnie.
3. Problemy trawienne
Wiele modnych diet zakazuje jedzenia owoców albo produktów zbożowych – ich twórcy twierdzą, że cukier i węglowodany to twoi najwięksi wrogowie. To prawda, winę za nadwagę zwykle ponoszą właśnie te składniki, ale nie oznacza to, że należy rezygnować z nich wszystkich. Wręcz przeciwnie – w zdrowej diecie powinny znajdować się owoce oraz produkty z pełnego ziarna, ponieważ dostarczają organizmowi błonnika i witamin.
Jeśli w czasie diety pijesz tylko kefir lub jesz magiczną zupę odchudzającą, nie zapewniasz organizmowi odpowiedniej dawki składników odżywczych. Skutki złej diety to najczęściej problemy z trawieniem, czyli bóle brzucha, nudności, zaparcia. Każda monodieta wiąże się z dolegliwościami układu pokarmowego.
4. Niedożywienie
Mikroskopijne porcje i eliminacja większości składników odżywczych może skończyć się niedożywieniem. Jeśli głodzisz się przez dłuższy czas, w twoim ciele zaczyna brakować wszystkich ważnych składników odpowiedzialnych za prawidłowe funkcjonowanie organizmu. Popularne diety zwykle każą zrezygnować z węglowodanów i tłuszczów. Owszem, na początku pewnie schudniesz, ale z czasem zaczną ci dokuczać dolegliwości związane z niedoborem substancji odżywczych. Skutki uboczne diety to najczęściej anemia, problemy ze skórą oraz brak miesiączki
5. Osłabienie
Zmęczenie i nadmierna senność to częste efekty uboczne diety. Powód jest banalny – jesz tak mało, że brakuje ci energii, a organizm zaczyna pracować w zwolnionym tempie. Jeśli małym porcjom żywności towarzyszy bardzo duży wysiłek fizyczny, fundujesz sobie wyczerpanie. Ale to nie wszystko – cierpi nie tylko ciało, ale i psychika. Zmęczenie sprawia, że masz problemy z koncentracją, jesteś zestresowany i bardziej drażliwy.
6. Nieustanny głód
Zmiana z normalnego odżywiania na restrykcyjną dietę to szok dla twojego organizmu. Tempo metabolizmu spada, kalorie są magazynowane jako tkanka tłuszczowa, a ty wciąż jesteś głodny. Wzmożone łaknienie to oczywiście wynik zbyt małej ilości pożywienia, ale również konsekwencja nieustannego myślenia o jedzeniu.
7. Obsesja na punkcie jedzenia
Restrykcyjne diety sprawiają, że wiele osób skupia się wyłącznie na tym, co i w jakiej ilości może zjeść. Czytają każdą etykietę, sumują kalorie i szczegółowo analizują każdy produkt, zanim go zjedzą? Ciągłe myślenie o jedzeniu odbiera przyjemność z posiłków i może być pierwszym sygnałem ostrzegawczym, że cierpisz na zaburzenia odżywiania.
8. Brak życia towarzyskiego
Cały wolny czas poświęcasz na liczenie kalorii i przyrządzanie potraw zgodnych z zaleceniami diety? W ten sposób skazujesz się na siedzenie w domu i wykluczenie z życia towarzyskiego. Obawiasz się wyjść na imprezę czy spotkanie z przyjaciółkami, ponieważ nie będziesz mógł swobodnie jeść ani pić? Izolacja i skupienie wyłącznie na odchudzaniu może prowadzić do wahań nastroju, a nawet załamania nerwowego
i to wszystko prawda. Też mam takie objawy. A dwa ostatnie punkty to już najbardziej. Mam czasami taką obsesję, że wole nic nie jeść żeby nie zaprzepaścić tego co już osiągnęłam. Staram się o tym tak nie myśleć, żeby nie popadać w paranoje.
Tak wygląda właśnie mojego śniadanie. Oczywiście nie jem tego codziennie, czasami zdarzy sie jogurt, albo płatki kukurydziane z lękiem albo owsianka. Popijac mogę dopiero 15 minut po zjedzeniu i tego się trzymam
